Φερ’ το χάρτη
κι έλα με το νου να πάμε
με το δάχτυλο κατάρτι και το όνειρο καράβι
σ’ όποιο μέρος αγαπάμε.

Κι όταν κουραστούμε από τα ταξίδια
κι αποκοιμηθούμε
θα ξαναβρεθούμε το πρωί στα ίδια.

Πάμε ως της γης την άκρη
δίχως βάρκα δίχως σκούνα
κι αν απ’ το παράπονο μας αργοστάζει κάποιο δάκρυ
πες πως είχαμε φουρτούνα.

Κι όταν κουραστούμε από τα ταξίδια
κι αποκοιμηθούμε
θα ξαναβρεθούμε το πρωί στα ίδια.