Μια φορά κι ένα καιρό
πήγε η γάτα στο χορό
μα δε χόρεψε καθόλου
βλέπεις, έλειπες εσύ.
Κι από τότε, πάντα μόνη νιαουρίζει
και τον χρόνο για να έρθεις αφιονίζει
έχει χάσει εφτά ζωές
έχει χάσει εφτά ζωές
κι ακόμα ελπίζει
κι ακόμα ελπίζει…

Κι από τότε τριγυρνάει στα κεραμίδια
σε γυρεύει στις σκεπές και στα σκουπίδια
μέρα νύχτα και πονάει κι αγριεύει, γρατζουνάει
στα λασπόνερα κυλιέται και στα χώματα
ήταν κάποτε χαδιάρα ετούτη η γάτα που σου ορμάει.

Δεν της κόψαν την ουρά
μα της πήραν τη χαρά
κι έδειχνε τα νύχια σ΄όλους
πάλι έλειπες εσύ.
Κι από τότε, πάντα μόνη νιαουρίζει
και τον χρόνο για να έρθεις αφιονίζει
έχει χάσει εφτά ζωές
έχει χάσει εφτά ζωές
κι ακόμα ελπίζει
κι ακόμα ελπίζει.

Κι από τότε τριγυρνάει στα κεραμίδια
σε γυρεύει στις σκεπές και στα σκουπίδια
μέρα νύχτα και πονάει κι αγριεύει, γρατζουνάει
στα λασπόνερα κυλιέται και στα χώματα
ήταν κάποτε χαδιάρα ετούτη η γάτα που σου ορμάει
ήταν κάποτε γατούλα η αγριόγατα.