Μήνυμα κενό στον Ωκεανό
μήνυμα κενό σαν την καρδιά μου.
Ήσουν μια φορά θάλασσα πλατιά
τώρα είσαι βυθός και μοναξιά μου.

Στο λιμάνι να μπαίνει το πλοίο
και στο στόμα να τρέμει το αντίο
η ψυχή ρημαγμένο βαρκάκι
μα δε λέει να φανεί η Ιθάκη.

Στέκομαι ξανά μόνος στα σκαλιά
με το εισιτήριο στο χέρι.
Ήσουν, δυστυχώς, πόνος και καημός
κι όχι της ζωής μου το αστέρι.

Στο λιμάνι να μπαίνει το πλοίο
και στο στόμα να τρέμει το αντίο,
η ψυχή ρημαγμένο βαρκάκι
μα δε λέει να φανεί η Ιθάκη.

Κι αν γυρνώ ξανά πίσω στα παλιά
κι αν παλεύω με τις αναμνήσεις,
όσο κι πονώ έμαθα να ζω
δίχως την ελπίδα να γυρίσεις.