Πάω και παίρνω δρόμους και γυρίζω μοναχός
η ζωή μου βιωμένη σ’ ένα σύστημα θολό
βόηθα με για να βγω κι εγώ θα σου τραγουδώ
ένα τραγούδι μόνο κι εκείνο σάπιο και στεγνό.

Δε φταίω εγώ για όλα, τα όνειρά μου μείνανε μισά
το παιχνίδι παίζουν από μένα πιο καλά
κι εσύ πλησιάζεις κι από δίπλα με κοιτάς
και δε μ’ αγκαλιάζεις τώρα πια δε μ’ αγαπάς.

Οι φίλοι μου χαμένοι κι εγώ μονάχα τραγουδώ
είναι αυτό που έχω μόνο από αυτό που ελπίζω να σωθώ
και δε σε ξεχνάω μονάχα εσένα τραγουδώ
άσε με μονάχα να μπορώ να σε κοιτώ.