Τη νύχτα στην καρδούλα μου
θέλω να κάνω μέρα
να βρω από το σπίτι μου
να πάρω λίγο αέρα.

Να κλείσω τις σειρήνες σου
και άσπρα να φορέσω
κι από τις αναμνήσεις σου
καιρό να δραπετεύσω.

Κόμπο το πουκάμισο
στη μέση μου δεμένο
το ένα τραίνο έφυγε
και το άλλο περιμένω.

Θα βάλω στο κορμάκι μου
το χρώμα που μου πάει
θα βάλω την κολόνια μου
εκείνη που μεθάει.

Πρώτη φορά ελεύθερη
μακριά σου θα πετάξω
κι απ’ τη δική σου φυλακή
καιρός να αποδράσω.

Κόμπο το πουκάμισο
στη μέση μου δεμένο
το ένα τραίνο έφυγε
και το άλλο περιμένω.