Πώς τα καταφέρνω μια ζωή να πέφτω έξω
να μου λες για λίγο έλα εδώ κι εγώ να τρέξω.
Μα δεν ήμουνα για σένα αρκετή
γι’ αυτό γυρνούσες από `δω και εκεί.

Σ’ αυτήν να πας, που λες πως αγαπάς,
σ’ αυτήν να πας, και πίσω μη γυρνάς.
Σ’ αυτήν να πας, που λες πως αγαπάς
μα θα `ναι αργά όταν εμένα θα παρακαλάς.

Έλεγες δεν είναι δυνατόν να προχωρήσω
πως δεν είμαι τόσο ικανή μόνη να ζήσω.
Δε χρειάζομαι εσένα τελικά
πλέον μακριά σου θα περνάω καλά.

Σ’ αυτήν να πας, που λες πως αγαπάς,
σ’ αυτήν να πας, και πίσω μη γυρνάς.
Σ’ αυτήν να πας, που λες πως αγαπάς
μα θα `ναι αργά όταν εμένα θα παρακαλάς.

Μα θα `ναι αργά
όταν εμένα θα παρακαλάς.