Θυμάμαι , πως απ'τα λάθη μας πονάμε
Πίσω απ'την πλάτη μας γελάνε
Όμως δεν ξέρουvε που πάνε
Αλήθεια , κομμένα πια τα παραμύθια
Τα όνειρα μας στα σκουπίδια
Ψάχνουμε τώρα την ελπίδα.

Μόνος μου χωρίς πυξίδα , ξένος μέσα στην πατρίδα
Νιώθω σαν πουλί χωρίς φτερά
Με δυο νότες όλα αλλάζουν , σύνορα στη λύπη βάζουν
Μήπως όλα τα διαλύσω , Κι απ'την αρχή να ξαναρχίσω.

Χρήμα , λεφτά υπάρχουνε μας είπαν
Τώρα γαμήθηκε το σύμπαν , Έχουμε φτάσει στο γκρεμό
Κρίμα , οι υποσχέσεις δεν περνάνε
Και τα παιδιά μας θα χρωστάνε
Ψυχές χαμένες στο κενό.