Απ `το ποτέ στο πουθενά πηγαίνεις καθημερινά
για να μπορείς να βλέπεις τα ζυγά μονά
δήθεν να κόψεις τα σχοινιά σ’ ένα δεσμό που ήταν συχνά
μπελάς για σένα και να ζεις στα σκοτεινά.

Είπες να κάνω ανακωχή και θέλεις αντιπαροχή
κανένα τέλος να μην έχει την αρχή
θέλεις να μείνουμε πιστοί μα το χρυσάφι μιας ζωής
ποτέ δε σκέφτηκες κι εσύ να μοιραστείς.

Θέλεις μου λες ανακωχή για να μην βρίσκω πουθενά
στέρεα γη και πουθενά προοπτική
λευκή σημαία να κρατώ και θέλεις να παραδοθώ
χωρίς μια μάχη σ’ ένα αόρατο εχθρό.