Όνειρο ψέμα, χρυσό μεσημεράκι
σ’ ένα γυάλινο, μικρό καλοκαιράκι,
γλυκούς χυμούς μου δίνουν για να πιω,
χρυσάφι, μέλι και κρυστάλλινο νερό.

Ζωγραφισμένοι ίσκιοι και χάρτινα καράβια,
οι παιδικοί μας έρωτες ζητούν ακόμα χάδια,
ζωγραφισμένοι ίσκιοι μέσ’ στη μικρή μου μνήμη,
όσο τη σκάβω πιο βαθειά, όλα τα βλέπω, όλα έχουν μείνει.

Ζωή αλήθεια, ψάθινο καπέλο,
το αίμα μου κυλάει και λέει πως σε θέλω,
ρηχά νερά και λάσπη του βυθού
φωνές, λαχτάρες, που ριζώσανε στο νου.

Ζωγραφισμένοι ίσκιοι και χάρτινα καράβια,
οι παιδικοί μας έρωτες ζητούν ακόμα χάδια,
ζωγραφισμένοι ίσκιοι μέσ’ στη μικρή μου μνήμη,
όσο τη σκάβω πιο βαθειά, όλα τα βλέπω, όλα έχουν μείνει.