Καράβι φεύγεις για ταξίδι
θα `ρθώ κι εγώ κρυφά μαζί σου
στα πέλαγα του παραδείσου
κι ο Καββαδίας στο παιχνίδι.

Λιμάνι πιάνουμε σε λίγο
στο σώμα μου η αμαρτία
ποτό κορίτσια στη γωνία
το νου σου φίλε μη ξεφύγω.

Πως να κοπάσει ο καιρός και να πλυθεί η αλμύρα
το γράμμα ακόμα δεν το πήρα κι βάρδια νύχτα συνεχώς…

Στενά περνάμε παραλλήλους
η σκέψη στη στεριά γυρίζει
η σκόνη στο μυαλό σφυρίζει
κι η μάνα αγαπάτε αλλήλους.

Πορεία νότια τραβάμε
σε άγνωστες θάλασσες και πλάτη
στα ζάρια άσσος στην απάτη
στριφτό καπνό και ξεκινάμε.

Πως να κοπάσει ο καιρός και να πλυθεί η αλμύρα
το γράμμα ακόμα δεν το πήρα κι βάρδια νύχτα συνεχώς…

Καράβι φεύγει σε ταξίδι
πάντα εκεί το περιμένω
είναι στερνό - αγαπημένο
μπορεί το τέλος μου να κρύβει.