Να τιμωριέμαι μοναχός για κάθε μου αμαρτία;
Αχ! βόηθα, Τρέλα, χάρισέ μου ιδέα και μεγαλείο,
να γίνω Μεγαλέξαντρος και να γελάω μονάχος.
Να `χω γκαμήλες εκατό, κεφάλια φορτωμένες,

να σας κοιτάω χαιρέκακα, που ξέρετε πως όλα
θα τα σαρώσει ο θάνατος κι ο Αλέξανδρος θα μένει!