Δένω κόμπο στο μαντήλι
να θυμάμαι ένα καημό
ρίχνω λάδι στο καντήλι
και στη Παναγιά λυγμό,

διακόσιοι στη Καισαριανή
κι έμεινε ο κόσμος μόνος
διακόσιοι στη Καισαριανή
και μίκρυνε ο κόσμος,

Ρώτησε τη καρδερίνα
στο χρυσό της το κλουβί
γιατί κάθε Μάη μήνα
μένει πάντοτε βουβή.