Έτσι, ξαφνικά, σε χάνω,
δίχως λόγο, δίχως αφορμή,
χάθηκες εσύ και χάνω
την υπόλοιπή μου τη ζωή.

Μήπως κάτι έκανα και πόνεσες,
δε με συγχώρεσες ποτέ,
μα εγώ, να ξέρεις, δε σ’ αρνήθηκα,
δε σ’ εκδικήθηκα ποτέ.

Μέσα μου σιωπή, μοναξιά, παγωνιά,
χάνετ’ η καρδιά στην ερημιά,
δεν υπάρχουν όνειρα τώρα για `μάς,
γύρισε ξανά αν μ’ αγαπάς.

Θα `θελα πολύ να ξέρω
πού να είσαι τώρα, πώς περνάς,
κάπου - κάπου αν με θυμάσαι
και με ποιες παρέες τριγυρνάς.

Μήπως κάτι έκανα και πόνεσες,
δε με συγχώρεσες ποτέ,
μα εγώ, να ξέρεις, δε σ’ αρνήθηκα,
δε σ’ εκδικήθηκα ποτέ.

Μέσα μου σιωπή, μοναξιά, παγωνιά,
χάνετ’ η καρδιά στην ερημιά,
δεν υπάρχουν όνειρα τώρα για `μάς,
γύρισε ξανά αν μ’ αγαπάς.

Έτσι, ξαφνικά, σε χάνω,
την υπόλοιπή μου τη ζωή.