Σε πέλαγος μεγάλο
καράβι ταξιδεύει
το δέρνουν οι φουρτούνες
κι οι φουσκοθαλασσιές.

Μα αυτός στέκει σαν βράχος
τα κύματα παλεύει
γιατί ξέρει πως έχει
στα σπλάχνα του ψυχές.

Ο καπετάνιος εις το τιμόνι
το κουμαντάρει με σιγουριά
κάνουν κουράγιο λοστρόμοι, ναύτες
δεν είν’ η πρώτη μας φορά.

Δέρνει ο χειμώνας σκληρά τους ναυτικούς μας
και σ’ όλα τα λιμάνια γι αυτούς αγωνιούν
οι συγγενείς κι οι φίλοι, χαροκαμένες μάνες
με το καλό να `ρθουν τον Θεό παρακαλούν.

Ο καπετάνιος εις το τιμόνι
το κουμαντάρει με σιγουριά
κάνουν κουράγιο λοστρόμοι, ναύτες
δεν είν’ η πρώτη μας φορά.