Του Ιτς Καλέ φραγκόσυκο
στο χέρι του κρατούσε
κι όλο τον κόσμο ήθελε
αυτός να κατακτούσε

Τον Άγιο Θεόδωρο
κεντούσε με ατλάζι
στ’ αλόγου του το πέταλο
η γη γλυκοχαράζει

Σε γκρίζο βράχο δίψασε
κι ως έσκυψε η ψυχή του
στα Τάρταρα ακούστηκε
η φοβερή κραυγή του

Μάτωσε μες τη χούφτα του
του Ιτς Καλέ τ’ αγκάθι
γιατί ο Θεός δε συγχωρεί
τόσο μεγάλα πάθη