Θα πεθάνω τσάμπα, βρε παλιοζωή,
και τι θα κερδίσεις, μοίρα μου σκληρή,
φοβάμαι να γελάσω πια,
φοβάμαι να γελάσω πια, φοβάμαι να γελάσω,
γιατί αν γελάσω το πρωί,
γιατί αν γελάσω το πρωί, το δειλινό θα κλάψω.

Θα πεθάνω τσάμπα, βρε παλιοζωή.

Σαν το γέρο - βράχο, μέσ’ στις ρεμματιές,
με χτυπούν οι μπόρες και οι συμφορές,
φοβάμαι να γελάσω πια,
φοβάμαι να γελάσω πια, φοβάμαι να γελάσω,
γιατί αν γελάσω το πρωί,
γιατί αν γελάσω το πρωί, το δειλινό θα κλάψω.

Θα πεθάνω τσάμπα, βρε παλιοζωή.

Σαν σφυρί, οι μοίρα, όλο με χτυπά,
κι αν δε βγάζω δάκρυ, κλαίω μυστικά,
φοβάμαι να γελάσω πια,
φοβάμαι να γελάσω πια, φοβάμαι να γελάσω,
γιατί αν γελάσω το πρωί,
γιατί αν γελάσω το πρωί, το δειλινό θα κλάψω.

Θα πεθάνω τσάμπα, βρε παλιοζωή.