Τζιαι μπαίνν’ ο Μας, τζιαι βκαίνν’ ο Μας,
τζιαι μπαίνν’ ο Πρωτογιούνης,
τζι’ ο Μας με τα τραντάφυλλα, τζι’ ο Γούνης με τα μήλα,
Άουστος με τα χλιά νερά, με τα κρυά σταφύλλια.
Αννοίξετε τον κλήδοναν να μπούσιν τα κοράσσια,
να τραουδήσουν για τον Μαν, να δούν το ριζικόν τους.
Το ριζικόν μου ίντα’ νι; Σταυρός τζιαι δακτυλίδιν.
Στην πούγγαν μου το έβαλα, της μάνας μου το πήρα:
Μάνα τζι’ αν είσαι μάνα μου τζι’ εγιώ παιδίν δικόν σου,
κάμε θερμόν τζιαι λούσε με μεσ’ τ’ αρκυρήν την λεένην,
τζιαι μέσ’ τ’ αρκυρολέενον ρίξ’ αρκυρόν μασσαίριν
τζιαι φόρησ’ μου την σκούφκιαν μου την τρανταμασουρένην,
οπού σσει τράντα μάσουρους τζιαι τράντα μασουρούδκια,
τζιαι γύρου, γύρου τα πουλλιά τζιαι μέσα τα πεζούνια*.
Πεζούνια μου, πεζούνια μου, πετάξετε με πέρα,
να δω τον θκειόν μου ροδινόν, τον τζύριν μου φεγγάριν,
να δω τον πρώτον μ’ αερφόν στην μούλαν καβαλλάρην,
να σούζη τη μανίκλαν του, να ππέση το λουβάριν*,
Ελάτε, σσήρες τζι’ αρφανές, να πάρετε λουβάριν,
πάρετ’ εσείς τα πίτερα, τζι’ εγιώ το σιμιδάλλιν,
να κάμω τ’ αερφούλλη μου σαΐταν με δοξάριν,
που σαϊττεύκει τον ατόν πάνω στο παμπουλάριν.

Παραλλαγή

Σαν έμπαιννα, κατέβαινα τ’ άη Γιωρκού την σκάλαν,
εσσιάστικα φραγκόπουλον που κάτω στην καμάραν.
Είπα του «Σύρε μου κλωνίν», σύρνει μ’ αραβώναν,
η αραβώνα ίντα `νι; Σταυρός τζιαι δακτυλίδιν.
Στην πούγγαν μου το έβαλα, της μάνας μου το πήρα.
Μάνα τζι’ αν είσαι μάνα μου τζι’ εγιώ παιδίν δικόν σου,
κάμε θερμόν τζιαί λούσε με μεσ’ τ `αρκυρήν την λεένην,
τζιαι μέσ’ τ’ αρκυρολέενον ρίξ’ αρκυρόν μασσαίριν
τζιαι φόρησ’ μου την σκούφκιαν μου την τρανταμασουρένην,
οπού σσει τράντα μάσουρους τζιαι τράντα μασουρούδκια,
πού’ σσει μιαν κούππαν μ’ αθθούς τζιαι μιαν κούππαν λιλλέτζια*.
Λιλλέτζια μου, λιλλέτζια μου, πετάξετε με πέρα,
να δω τον θκειόν μου ροδινόν, τον τζύριν μου φεγγάριν,
να δω τον πρώτον μ’ αερφόν στην μούλαν καβαλλάρην,
να σούζη τη μανίκλαν του, να ππέση το λουβάριν.
Λουβάριν, λουβαρόσπορον τζιαι που να τον φυτέψω;
Να τον φυτέψω στον κρεμμόν, κρεμμά τζιαι πάει κάτω,
να τον φυτέψω στο στρατίν, πατούν τον οι δκιαβάτες.
Να σσίσω την καρτούλλαν μου, να τον φυτέψω μέσα,
τζι’ αν έρτουν που του βασιλιά, κλωνίν να μεν τους δώκω
τζι’ αν έρτουν που τ'αφέντη μου*, να τους τα ξηριζώσω.

Γλωσσάρι

*Τα πεζούνια ειναι το περιστέρια
*Το λουβάριν είναι το χρυσάφι
*τα λιλλέτζια είναι τα λουλούδια
*Ο αφέντης είναι ο πατέρας