Πάλι σαν πρώτα βρέθηκα
στο σπίτι σου απ’ έξω,
ένα παράπονο βαρύ
με έκανε να `ρθω την αυγή
τραγούδι όλο βάσανα
για σένανε να παίξω.

Δεν κρύβω πως σ’ αγάπησα
και έκλαψα για σένα,
χαμένα τα ξενύχτια μου
κι όλα τα καρδιοχτύπια μου
και τα φτωχά μου όνειρα
βγήκανε προδομένα.

Ξύπνα λοιπόν και άκουσε
τον πόνο της καρδιάς μου,
το μπουζουκάκι μου κι εγώ
χαράματα σου τραγουδώ
και οι χορδές του βρέχονται
από τα δάκρυά μου.