Βρέχει
Κι αυτός που περνά με πόδια βαριά
Ομπρέλα δεν έχει
Έχει σφιχτή την καρδιά δεν έχει χαρτιά
Και πάντα προσέχει.

Κανένας δεν ξέρει
Πώς έφτασε εδώ
Ποιο κύμα πικρό
Τον έχει ξεβγάλει
Παίρνει όποιο πρόσωπο
Θέλω εγώ
Τη μία φονιάς
Άγιος την άλλη.

Βρέχει
Κι αυτός που περνά
Με δόντια σφιχτά
Ομπρέλα δεν έχει
Έχει τ’ αυτιά του ανοιχτά
Ακούει σκυλιά
Κι αρχίζει να τρέχει.