Πετάει τ’ αστέρια ψηλά
και τα σύννεφα στέλνει
κι έτσι να ο ουρανός
του Πατέρα ο Γιος.

Κι όταν αλλάζει ο καιρός,
τότε ο Γιος ξέρει πως δυναμώνει.
Με σπαθιά αστραφτερά
του Πατρός χάρισμα
τον σκοτώνει.

Η Κόρη τον Μάρτη ανθεί
κι ο Πατέρας έρμαιο περιμένει
κάποια συναλλαγή
με κραυγές να εξαγοράσει τη Γη.

Ο αδερφός της της δίνει τροφή
κι ο Πατέρας για έλεος ελπίζει
και με δάκρυα καυτά
ξάφνου ήρθαν κι αυτά
μ’ άθελα του κι αυτός την ποτίζει.