|
Στίχοι: Ορέστης Αλεξάκης
Μουσική: Αμελοποίητα
Τη νύχτα ζω με τους ψιθύρους
με θαμπές
μορφές του παρελθόντος
που μου γνέφουν
όμως από το μέλλον τώρα πια.
Μέσα στη νύχτα το παρόν σωπαίνει
δαγκώνει πάλι ο χρόνος την ουρά του
βρίσκομαι εκεί
σ’ αυτό το δαχτυλίδι.
Κερδίζω το παρθενικό μου βλέμμα
πίνω ζωή στο μητρικό της στήθος
ω ιδού που η νύχτα μου `γινε μητέρα.
Ιδού που συντροφεύω αυτό το σώμα
το φορτωμένο πέτρες και λουλούδια
και το κατευοδώνω στο βυθό του.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 432 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|