Σαν ήμουνα παιδί κοίταζα τ’ άστρα
κ’ έκλαιγα που δεν μπορούσα να φτάσω τον ουρανό
Ύστερα αγάπησα τη δόξα.
Νύχτες έμενα άγρυπνος δαγκώνοντας τα χέρια μου
καθώς στεφτόμουνα ότι θά `μενα για πάντα
ασήμαντος και ταπεινός.
Τώρα αγωνίζομαι πλάι στα εκατομμύρια αδέρφια μου
κ’ είμαι ευτυχισμένος.