Μια μαύρη πέτρα του γιαλού –Λούλα μου, ξανθούλα μου–
θα βάλω προσκεφάλι –λε, λε, λε, λε, λε κουρμπάνι μ’ , λε–
κι ό,τι τραβάει το κορμί –Λούλα μου ξανθούλα μου–
τα φταίει τι κεφάλι –λε, λε, λε, λε, λε, κουρμπάνι μ’ , λε.

Τρεις πήχες φίδι θα γινώ –Λούλα μου, ξανθούλα μου–
τη μέση σου να ζωσω –λε, λε, λε, λε, λε κουρμπάνι μ’ , λε–
κι αυτό το μόρτη π’ αγαπάς –Λούλα μου, ξανθούλα μου–
να στόνε φαρμακώσω –λε, λε, λε, λε, λε, κουρμπάνι μ’ , λε.

Άιντε, άϊντε μπάρμπα Γιαννακάκη,
πού ‘ν’ το – πού ‘ν’ το – πού ‘ν’ το Μαριγάκι;
–Ψαράκια τηγανίζει μεσ’ το μαγεριό.
Εγώ θα σου το πάρω, γιατί το αγαπώ.