Δεν αγαπάς την μάνα μου
δεν την καλοκοιτάζεις,
θαρρείς πως είναι σκλάβα σου
π' όλο την διατάζεις.

Την βασανίζεις δεν μπορείς
την τυραννείς και κλαίει
Κι όταν με βλέπει με καημό
τον πόνο της μου λέγει.

Μην την νομίζεις δούλα σου
πάψε να την μαλώνεις
γιατί και μένανε πολύ
να ξέρεις με πληγώνεις .

Αγάπα την μανούλα μου
όπως και την δική σου
όταν την βλέπεις και έρχεται
π' ανοίγει η καρδιά σου.

Σαν τα ματάκια σου τα δυο
θέλω να την προσέχεις
και φασαρίες πια ξανά
μαζί της να μην έχεις.

Γεια σου Στελλάκη!