Ενός ονείρου πεθυμώ
λίγες στιγμές να ζήσω
και δε με γνοιάζει ύστερα
σαν το κερί να σβήσω.

Ω! το παντέρμο όνειρο
και να `χε ξεδειλιάνει
ο πόνος που `χω στην καρδιά
ντελόγο `θελα γιάνει.