Ξυπνά καρδιά μου, ξύπνησε
δειλή και χαϊδεμένη
το πανηγύρι άρχισε
και δε μας περιμένει

ξύπνα να δεις τους άρχοντες
πώς γίνονται κουρέλια
και τις στιγμές τις όμορφες
σαν χέλια πως γλιστράν

Να δεις τους νυχτοκάβουρες
πώς καίνε και παγώνουν
και τα αηδονάκια της βροχής
τη λάσπη πώς ζυμώνουν

Ξύπνα να δεις καμάρι μου
τους τρεις ανθούς του κρόκου
του τελευταίου τη σιγή
του πρώτου την κραυγή

Να δεις τα γένια του Ομάρ
να στάζουνε ρουμπίνια
και τους αλύτρωτους καημούς
να πέφτουν σε καμίνια

Ξύπνα, τις πύλες άνοιξε
να μπουν οι κουρασμένοι
να μπω κι εγώ που μ’ έπιασε
η δίψα για ζωή