Χάρισμά σου τα παλάτια
κααι τα πλούτη που μου τάζεις,
χάρισμά σου τα στολίδια
και τα λούσα τ’ ακριβά,
ποιος σου είπε πως με πλούτη
μια καρδιά την αγοράζεις,
μια καρδιά που αγαπάει,
πλούτη δεν κοιτά.

Μου φτάνει που αγαπώ και αγαπιέμαι
κι ας ζω σ’ ένα καλύβι φτωχικό,
όσο κι αν ψάξω στα πλούτη τα δικά σου,
την ευτυχία της αγάπης δε θα βρω.

Ψάξε να `βρεις κάποια άλλη,
την καρδιά της να σου δώσει
και γι’ αντάλλαγμα να πάρει
τον δικό σου τον παρά,
μα κι αυτή, θα ΄ρθεί μια μέρα
που σκληρά θα σε προδώσει,
σαν γνωρίσει της αγάπης
την γλυκιά χαρά.

Μου φτάνει που αγαπώ και αγαπιέμαι
κι ας ζω σ’ ένα καλύβι φτωχικό,
όσο κι αν ψάξω στα πλούτη τα δικά σου,
την ευτυχία της αγάπης δε θα βρω.