Πέρασα δύσκολα βράδια
απ’ την καρδιά σου την άδεια
μέσα στο άδειο μας σπίτι,
δεν ξέρεις πως να αγαπάς.
Ξέρω τι με περιμένει
σαν η καρδιά μου προσμένει
ένα φιλί σου, ένα χάδι,
έρχεται και μ’ ακουμπάς.

Μη, μη μ’ ακουμπάς
πάνω στο άδειο μου στρώμα υπάρχεις ακόμα για μας.
Μη μ’ ακουμπάς,
όπου μ’ αγγίζεις πονάω μια φεύγεις μια ξανά γυρνάς
Μη μ’ ακουμπάς,
ήσουν Θεός στην ζωή μου μα φεύγω ψυχή μου,
ξέρω τι είσαι και μην προσποιείσαι
βρες άλλη καρδιά να πονάς.

Πάνω που λέω πως τελειώνει
θα ξεκινάει να σκοτώνει
κάθε ελπίδα που έχω
για μια καινούργια αρχή
Γι αυτό απόψε καρδιά μου
δε θα βρεθείς στα όνειρα μου
δε θέλω να με πληγώσεις
κλείνω την πόρτα για μας.

Μη, μη μ’ ακουμπάς
πάνω στο άδειο μου στρώμα υπάρχεις ακόμα για μας.
Μη μ’ ακουμπάς,
όπου μ’ αγγίζεις πονάω μια φεύγεις μια ξανά γυρνάς
Μη μ’ ακουμπάς,
ήσουν Θεός στην ζωή μου μα φεύγω ψυχή μου,
ξέρω τι είσαι και μην προσποιείσαι
βρες άλλη καρδιά να πονάς.