Το δρόμο της ανατολής παίρνω και δεν γυρίζω
και τα τραγούδια της αυγής μέσα μου ψιθυρίζω.
Το δρόμο της ανατολής παίρνω και δεν γυρίζω.

Ψάχνω τον παράδεισο να βρω
από την κόλαση που ζω να δραπετεύσω.
Από το αδιέξοδο να βγω
τις αμαρτίες μου ν’ αφήσω όλες απ’ έξω.

Στο δρόμο της ανατολής τη μοίρα μου χαράζω
και της αθάνατης ζωής τον τρόπο δεν αλλάζω.
Στο δρόμο της ανατολής τη μοίρα μου χαράζω

Ψάχνω τον παράδεισο να βρω
από την κόλαση που ζω να δραπετεύσω.
Από το αδιέξοδο να βγω
τις αμαρτίες μου ν’ αφήσω όλες απ’ έξω.