Αν κι είναι τέτοια ξαστεριά
στον ουρανό μου βρέχει.
Τ’ αφεντικό μου ο καημός,
τα δάκρυα μου ποταμός
που τελειωμό δεν έχει.

Τ’ αφεντικό μου ο καημός,
τα δάκρυα μου ποταμός
που τελειωμό δεν έχει.
Αν κι είναι τέτοια ξαστεριά
στον ουρανό μου βρέχει.

Είναι η αρρώστια μου βαριά
κι ο πυρετός σαράντα.
Φέρτε κρασί, φέρτε κρασί
που να’ σαι συ, που να’ σαι συ
που σ’ έχασα για πάντα.

Φέρτε κρασί, φέρτε κρασί
που να’ σαι συ, που να’ σαι συ
που σ’ έχασα για πάντα.
Είναι η αρρώστια μου βαριά
κι ο πυρετός σαράντα.