Ἡ ἀσέβεια δὲ πάλιν, σκότους γέννημα καὶ θρέμμα,
Πρὸς τὸν οὐρανὸν τοξεύει σαρκασμοῦ καὶ τύφου βλέμμα.
Ἡ φωνή της βλασφημία, οἱ σεμνοὶ δὲ προπομποί της
Ἄνοια, ἀκολασία, ὕβρις, τύφος καὶ θρασύτης.
Καὶ κατόπι τούτων ὅλων διανύει τὴν ὁδόν της
Ἡ ἀπελπισία βρόχον φέρουσα εἰς τὸν λαιμόν της.