Ὦ Θεὲ, ἀφοῦ τὸν κόσμον ἐκ τοῦ μηδενὸς ποιήσας,
Καὶ τὰ πάντα ἐν σοφίᾳ διατάξας καὶ κοσμήσας,
Εἰς τὰ ἄποπτα ἐκεῖνα βάθη τοῦ αἰθέρος ἤρθης,
Κ’ εἰς τὸν κάλλιστον τῶν κόσμων τῶν ἀΰλων ἀπεσύρθης,
Ἔκτοτε ὡς ἡ ῥαγδαία βροχὴ ῥέουσι τὰ ἔτη,
Ἡ δὲ φύσις τὴν μορφήν της νεαρὰν φυλάττει ἔτι.