Μὲ τῶν Γριβαίων τὸ σπαθὶ ἡ Λύρα συγγενεύει,
τὸ ἕνα τ’ ἄλλο ἀκολουθεῖ καὶ πάντα συντροφεύει,
κι’ ὅπου ἐκεῖνο φαίνεται, ἀστράφτει καὶ κτυπάει
τὴν τουρκομάχο του κλαγγὴ κ’ ἡ Λύρα ἀκολουθάει.
Σὲ δρόμο δαφνοσκέπαστο χεροπιαστὰ περνοῦνε,
πλάϊ μὲ πλάϊ περπατοῦν, τὴ δόξ’ ἀκολουθοῦνε!