Και
κάθε φορά που με ταπεινώνουν,

νιώθω
μιαν ανείπωτη αγαλλίαση που τους ξεγέλασα

-γιατί
εγώ είμαι καλά προφυλαγμένος στο πατρικό σπίτι,

πίσω
απ’ τον κομό,

εκεί που κρυβόμαστε για να κλάψουμε

χωρίς
ποτέ να μάθουμε γιατί κλαίμε.