Ε, σώπασε...
Λοιπόν σώπασε...
Νιώσε πόσο ανάλαφρη είναι η στιγμή
Η ατμόσφαιρα έχει τώρα καλμάρει
Λίγο διαφέρουν οι λέξεις, οι φωνές, οι ψίθυροι από σώμα σε σώμα
Όπως τα χέρια αποκαθιστούν την επαφή
Όπως η αφή χαίρεται την άλλη σάρκα
Η αίσθηση του πριν και του τώρα
πόσο μοιάζουν.
Ξανασμίγεις με τα ίδια λόγια,
με τα ίδια βογγητά,
μόνο τα πρόσωπα διαφέρουν
μόνο τα ονόματα
Που ήσουνα;
Φυλάξου απ’ τη σιωπή...
Μήπως ξέρουμε τάχα που μπορεί,
Μέσα σε μια στιγμή
Να σε πάει και να με πάει;
Μίλα μου!
Σου μιλώ!
Σε κρατώ!
Κράτα με γερά κι εσύ!