Μού μένει για την ώρα η πνοή
κι’ η ανάσα για την κραυγή
η μανία πού δίχως αυτή
σβήνουν όλα
η μανία πού μας γυρνάει
τ’ ανάποδα.
Ο άνθρωπος φωτιά κληματόβεργες
και τρέχουν παντού το κατόπι του
τα κτήνη
- κι ευλογώ το κακό πού με λαβώνει.