Σίγουρα, σίγουρα θα μού πείτε
πάντα ήταν κάπως έτσι
αλλά σκεφτείτε κι όσους
βλέπουν τα δάχτυλα τους
γεμάτα ζωή
τα χέρια τους όλο σάρκα
μες’ το γρανάζι.
Να τ’ αλλάξουμε˙
σκεφθείτε
κι’ όσους δεν μιλούσαν
καν για τα δεσμά τους,
μπορούμε να `χουμε το δικαίωμα
στην απελπισιά
το δικαίωμα
στο ξαπόσταμα
για μια στιγμή;