Θα γράψω αυτούς τους στίχους
με διάπλατα τα χέρια
πού ν’ ακούγεται
ο ήχος της καρδιάς μου
τέσσερις φορές
Εκτός κι αν πεθάνω θα ξεπεράσω
το λαρύγγι και τη φωνή μου
την ανάσα και το τραγούδι μου.
Είμαι ο θεριστής
ο αλλοπαρμένος του θέρου
ο πού βλέπει τη ζωή και το βιός του
ρημαγμένο
κι’ αποκάνοντας
για το χρόνο πού χάνεται
χτυπά και ξαναχτυπά
το δρεπάνι σαν το γύψο.