Νάμαι λοιπόν ενώπιον σας ένας άνθρωπος όλος αισθήσεις
Που ξέρει από την ζωή κι από το θάνατο ό,τι ένας
ζωντανός μπορεί σ’ αυτόν τον κόσμο να γνωρίζει
Που έχει δοκιμάσει από τον έρωτα και πόνους και χαρές
Που τις ιδέες του ήξερε -αρκετές φορές- να επιβάλλει
Που γνώρισε γλώσσες πολλές
Και πούχει τόσο ταξιδέψει
Που έχει πολεμήσει στο Πυροβολικό στο Πεζικό
Που έχει στο κεφάλι πληγωθεί (κάτω από την επίδραση
του χλωροφόρμιου τού το τρύπησαν)
Που οι καλύτεροί του φίλοι στον φοβερό αυτόν αγώνα
έχουν χαθεί
Ξέρω για το παλιό και το καινούργιο όσα ένας
μονάχος άνθρωπος μπορεί γι’ αυτά τα δυο να ξέρει
Και σήμερα χωρίς ν'ανησυχώ γι’ αυτόν τον πόλεμο
Που ξέσπασε ανάμεσά μας και για μας ω φίλοι
Κρίνω αυτόν τον μεγάλο τσακωμό της Παραδόσεως
και της Εφεύρεσης
της Τάξεως και της Περιπέτειας
Εσείς που το στόμα σας κατ'εικόνα του Θεού έχει φτιαχτεί
Στόμα που η τάξη είναι η ίδια
Νάστε επιεικείς όταν συγκρίνετε εμάς
Με εκείνους που η τελειότητα της τάξεως υπήρξαν
Εμείς που περιπέτειες ψάχνουμε παντού
Δεν είμαστε εχθροί
Θέλουμε να σας δώσουμε τεράστιες παράξενες εκτάσεις
Όπου το μυστήριο εν είδει ανθών προσφέρεται σε όποιον
θέλει να το κόψει
Υπάρχουν εκεί καινούργια φώτα χρώματα που κανείς ποτέ δεν έχει δει
Χίλια φαντάσματα αβαρή
Που πρέπει κάποιος μιαν αλήθεια να τους δώσει
Θέλουμε να εξερευνήσουμε τον τόπο τον πλατύ της καλοσύνης
εκεί που όλα σιωπούν
Τον χρόνο που μπορούμε αφού αρπάζουμε να κάνουμε να επιστρέψει
Οίκτο για μας που πάντοτε στα σύνορα -ναι- πολεμούμε
για το απέραντο και για το μέλλον
Οίκτο για τα σφάλματα οίκτο για τ’ αμαρτήματά μας
σας ζητούμε
Ιδού έρχεται το καλοκαίρι η βίαιη εποχή
Και η νιότη μου σαν άνοιξη είναι νεκρή
Ω ήλιε ήρθε ο καιρός του Λόγου του διάπυρου
Και περιμένω γω
Για να ακολουθήσω πάντοτε το σχήμα το ευγενικό και το
γλυκό
Που παίρνει- αφού εκείνον θέλει μονάχα να αγαπώ
Έρχεται με τραβά όπως ο μαγνήτης το σίδερο
Κι είναι χαριτωμένος
Σαν μια κοκκινομάλλα λατρευτή
Τα χρυσά της τα μαλλιά θαρρείς
Ότι είναι όμορφη αστραπή που διαρκεί
Κι οι φλόγες τους πούναι περήφανες κι ορθές
Μέσα στα ρόδα του τσαγιού έχουνε μαραθεί
Όμως γελάστε κοροϊδέψτε με εμένα
Άνθρωποι όλοι του κόσμου και σεις ιδίως συμπολίτες
Γιατί υπάρχουν τόσα πράγματα που δεν τολμάω να σας πω
Τόσα πολλά που σεις δε θα μ’ αφήσετε να πω
Εμένα λυπηθείτε.