Στην πύλη τ’ Αδριανού
κοντά στου Μακρυγιάννη
τα πρώτα τριαντάφυλλα
σου φόρεσα στεφάνι.

Κι όταν σου πήρα το φιλί
κάτω από τις κολώνες
χτυπούσε η σάλπιγγα βραχνά
μέσ’ τους παλιούς στρατώνες.

Έγιν’ η νύχτα πυρκαγιά
η αγάπη ανατριχίλα
και μεις αρπάξαμε φωτιά
σαν τα ξερά τα φύλλα.

Στην πύλη τ’ Αδριανού
κοντά στου Μακρυγιάννη
μέσ’ τις φωτιές μας ρίξανε
μια νύχτα τ’ ’Αϊ Γιάννη.

Σαν ήρθε το πρωί
χειμώνας κι είχε κρύο
σαν τα πουλιά σκορπίσαμε
μακριά από το Θησείο.