Δυο μήνες είναι και καιρός,
που 'σαι ξεμυαλισμένη
και την καρδιά σου σ' άλλονε,
μικρή μου, έχεις δοσμένη.

Kι εμένα πια αγάπη μου,
με ξέχασες και κλαίω
και όπου γυρίσω και σταθώ,
τον πόνο μου θα λέω.

Πες μου εγώ τι σου φταιξα
και μ' άφησες μονάχο,
τα βάσανά μου να κοιτώ
ή τον καημό σου να 'χω.

Και ζήσαμε εγώ κι εσύ,
πουλί μου, πέντε χρόνους
και τώρα με παράτησες,
μέσα στους πέντε δρόμους.