Όλα του κόσμου τα νερά
Μια βρύση να γενούνε
Τη φλόγα που χω στην καρδιά
Να σβήσουν δε μπορούνε

Βάστα καρδιά μου μποτονιές
Λόγια φαρμακωμένα
Ως νταγιαντούνε τα δεντρά
Τα βαροφορτωμένα

Αχι παντέρμη μου καρδιά
Και να χες παραθύρι
Να δει ο κόσμος πως κεντάς
Δίχως φωτιά κι απύρι.