Ήρθες πάλι στ’ όνειρο μου όπως είχα φανταστεί,
κοίταξες στο πρόσωπο μου κι ένιωσα να ‘χω γιορτή.
Όταν είχε ξημερώσει τότε χάθηκες ξανά,
μια ζωή δεν έχεις νιώσει κι όλα είναι μακρινά.

Της καρδιάς μου το δάκρυ ποτέ δεν το είδες
στο σώμα μου είσαι πληγή ανοιχτή.
Στης ζωής το βιβλίο γυρνούσες σελίδες,
πεθαίνω τις νύχτες κι αιτία είσαι εσύ.

Ένα χρόνο χωρισμένη ζω με τ’ όνειρο ξανά.
η ζωή μου μοιρασμένη μες στο χτες και το μετά.
Είναι δύσκολη η αγάπη, θέλει να παρανοείς
όμως πάντα κάνεις λάθη και αλλιώς την εννοείς.

Της καρδιάς μου το δάκρυ ποτέ δεν το είδες
στο σώμα μου είσαι πληγή ανοιχτή.
Στης ζωής το βιβλίο γυρνούσες σελίδες,
πεθαίνω τις νύχτες κι αιτία είσαι εσύ.