Τρύπησα το δάχτυλό μου
με μια τόση δα καρφίτσα
κι έβαψα το όνειρό μου
μ’ ένα χρώμα κόκκινο

Στρίμωξα τα δάκρυά μου
μες στην πράσινη βαλίτσα
μάζεψα και τον ιδρώτα
με στυπόχαρτο

Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας
κλείσιμο μιας πόρτας
κι η αυλαία πέφτει

Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας
και μιας φάλτσας νότας
ο απόηχος μένει

Χάθηκα σ’ ένα λιβάδι
με γιγάντιες παπαρούνες
πέταξα πάνω από δάση
και κρυστάλλινα βουνά

Κρύφτηκα να μη με βρούνε
κάτω απ’ τις σκάλες των μαλλιών σου
πέρασες τα δάχτυλά σου
και με σκότωσες

Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας
κλείσιμο μιας πόρτας
κι η αυλαία πέφτει

Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας
και μιας φάλτσας νότας
ο απόηχος μένει

Γεια χαρά

Κρίμα δεν κράτησε
γρήγορα τέλειωσε
γεια χαρά