Φυσάει βοριάς ανάμεσα μας
κι έχει κρυώσει την καρδιά μας.
Κι όλο παγώνουμε και όλο πάμε
πόσο λυπάμαι, πόσο λυπάμαι,
πόσο λυπάμαι, πόσο λυπάμαι.

Πόσο λυπάμαι που χίλια όνειρα
χαμένα όλα πάνε.
Θεοί και άνθρωποι θαρρείς
κι αυτοί μας κυνηγάνε.
Πόσο λυπάμαι, πόσο λυπάμαι,
πόσο λυπάμαι, πόσο λυπάμαι.

Η αγωνία μας κυκλώνει
άδειασε η γη, είμαστε μόνοι.
Κι όλο χανόμαστε και όλο πάμε
πόσο λυπάμαι, πόσο λυπάμαι,
πόσο λυπάμαι, πόσο λυπάμαι.

Πόσο λυπάμαι που χίλια όνειρα
χαμένα όλα πάνε.
Θεοί και άνθρωποι θαρρείς
κι αυτοί μας κυνηγάνε.
Πόσο λυπάμαι, πόσο λυπάμαι,
πόσο λυπάμαι, πόσο λυπάμαι.