Μέσα στο στόμα της πληγωμένης μέδουσας
η ροή του θανάτου,
η στάχτη των θριάμβων,
η υποψία της παρακμής.

Η γαλήνη των κίτρινων φύλλων
θρυμματισμένη στο πεζοδρόμιο.

Κι εσύ, που δε θα καταλάβεις ποτέ
γιατί επιμένω να ρίχνω κέρματα
στο ηλεκτρόφωνο.