Ω αρχαία μου ευλογία
μεθυσμένη μου Λυγία,
μες στα ταβερνάκια μπαίνεις
για ρεμπέτικο πεθαίνεις.
Ω αρχαία μου ευλογία
μεθυσμένη μου Λυγία.

Όταν τραγουδάμε Μπέλλου
σήμα είναι τ’ αρχαγγέλου
κι όταν τραγουδάμε Νίνου
η μεταλαβιά του οίνου.
Που λυγιέσαι σαν το χέλι
και στο πάλκο ρέει μέλι.

Ω τρυγόνα προδομένη
η Ελλάδα δεν πεθαίνει,
ανασταίνεται τη νύχτα
που ο Στέλιος κλαίει στην πίστα.
Ω τρυγόνα προδομένη
η Ελλάδα δεν πεθαίνει.

Όταν τραγουδάμε Μπέλλου
σήμα είναι τ’ αρχαγγέλου
κι όταν τραγουδάμε Νίνου
η μεταλαβιά του οίνου.
Που λυγιέσαι σαν το χέλι
και στο πάλκο ρέει μέλι.