Φυλακισμένα λόγια
κρατημένα σ’ αποστάσεις
που ποτέ δε φανταστήκαμε.
Για ένα τίποτα
όχι, για τα πάντα
που περίμεναν στην άκρη
φορτωμένα παρελθόν
κι άγριες αντάρες, σύννεφα.
Τώρα με στενεμένους ορίζοντες
πίσω από τοίχους σκοτεινούς
κρατούν οι μέρες
ημερολόγια ψευδών ομολογιών
ή και θανάτου αισθημάτων
που ανάσαιναν έτσι κι αλλιώς
με δυσκολία
κάτω απ’ τον ουρανό...