Στην παγωνιά του ύπνου
Απελευθερωμένος από ρίζες
πλανιέται κι ονειρεύεται ο κοιμισμένος.

Περιπλανιέται για να μην
Ξαναγυρίσει ποτέ πια
Στης γης το πανδοχείο

Όμως στις αβύσσους του κορμιού του
Ωριμάζει σαν γεννημένη από δέντρο
Η παμπάλαια φωτιά καινούργια.