Είδα απαστράπτοντες καπνούς
σα φωτοστολισμένα πνεύματα του ορίζοντα
παραδομένα κάγκελα σε μαυρισμένους τοίχους.
Είδα τις μουγγές επάλξεις των προσώπων
πάνω σε γυαλί φτιασιδωμένο
μορφασμούς χωρίς ψυχή.
Αλήθεια χωρίς πάθος
ψιθύρισα
ψέμα, χωρίς σκοπό.
Είδα την απατηλή δόξα των ονείρων
να σπαράζει πάνω σε πολύχρωμα υφάσματα
και βελούδινα καδρόνια.
Το ιερατείο της επίσημης γνώσης
να εξετάζει από το μικροσκόπιο τον άνθρωπο
αποσαφηνίζοντάς τον
Αναπροσαρμόζοντάς
και επαναδιατυπώνοντας τον
επανεφευρίσκοντας
και ξανά – ανακαλύπτοντάς τον.